مرض های خوابیده !

 

آخیش

...

خفه کردم خودم و دوستا رو

بسکه هر روز عین روانی ها هی گشتم  و هی قالب عوض کردم و هی بدم اومد و هی پاکش کردم و هی .... کلافه شده بودم.

بعد از اون قالب متحرک با عکس یه گل نرگس توی گلدون ( مروبط به اون یکی  وبلاگ ! ) اینجا دیگه هیچ قالبی چشممو نگرفت. بعد بلایی سرخودم آوردم که دیگه نه می تونستم پست بنویسم نه از ریخت و قیافه قالب های جدیدی که روزی بیست بار عوضشون می کردم خوشم میومد

ولی شکر خدا  فعلا مرضم خوابید !

یا به قول یه همشهری که یه بار از بچه ش بخاطر پیله های اضافیش برای بستنی !!عصبانی شده بود و با خریدن بستنی ، به پسرش که قیافه پیروزمندانه یی گرفته بود این جمله رو گفته بود :  کِرمت نِشت ؟ و من که شاهد اون کشمکش 45 دقیقه یی بودم با شنیدن این جمله و قیافه پسرک از خنده منفجر شدم و تازه عمق متلک باباهه رو در یافتم ! ( درست مثل الان ! آره بخدا. نِشت ! )

نِشت نوشت !! :

معمولا همینه ها . یعنی یه چیزی داریم. بعد خودمون به دلایلی خرابش می کنیم.اونوقت مرض و خوره می افته به جونمون و دیگه هیچی جاشو نمی گیره و با هیچ چیزی این وسواس مسخره و این عطش سیری ناپذیر ، ختم بخیر نمیشه.چاره هم نداره  الا دست بر داشتن از خواسته های  اضافی

( یکی بیاد به صرف یه پس گردنی ملایم ! اینارو به خودمم بگه )

آقا جون !!!!  گفتم ملایم !