آهای ، تو که آنجایی... می بینمت !

قل اعوذ  برب العشق

اللهم  انی اسئلک العشق

خداوندا

هرگاه که کوه مشکلات شانه های ضعیفم را می لرزاند و زانوان مردد و ناتوانم خم می شوند

...

نمی دانم کجایی...نمی دانم چرا

اما هر بار نگاهم را به سوی آسمان بلند می کنم

حس می کنم که تو آنجایی

و مرا می بینی

و منتظری تا دوباره محکم باشم و بایستم و ادامه دهم

تا با لبخندی به فرشتگانت بگویی : دیدید؟ توانست !

...

هر چه هستم

هر چه باشم

هر چه سقوط کرده

هر چه سیاه تر

هر چه تباه و خسته و ناتوان...هر چه باشم

تصمیم

برگزیدن

و قدرت انتخاب

بزرگترین مزیت من بر فرشتگان است

من این امتیاز را

پاس خواهم داشت.

پی نوشت:

- خدایا  انسان را آماده پذیرش عشق خودت کن

- بعضی از آیات سوره علق خیلی از مواقع مثل آذرخش از مقابل چشمانم عبور می کنند.مثل قسمت دوم این آیه کوتاه :

اقراء و ربّک الاکرم