آدم خوش حساب شریک مال مردمه

یه روزایی این ضرب المثل معنا داشت

یعنی به ازای دو تا آدم بد حساب هشت تا هم آدم خوش حساب توی این مملکت پیدا می شد

امثال و حکم و ضرب المثل هایی هم که بین مردم وجود داشت باعث تقویت این روحیه می شد

ولی امروز یه ضرب المثل قدیمی خیلی بیشتر از اون بالایی کاربرد و مورد مصرف پیدا کرده :

" پولت رو به رفیقت قرض نده ، وگرنه یا پولتو از دست می دی یا رفیقتو "

من می خوام یه عبارتم بهش اضافه کنم اونم اینه :

"...یا هردوشو "

طرف اومده با هزار خواهش و تمنا و زبون بازی یه مبلغی قرض گرفته.رفیق سالهای دور و درازم بوده.گفته چهار روزه میارم. گفتم تو هفت روز دیگه برسون که خودم شدیدآ لازمش دارم . ولی به احترام خیلی چیزا همون هفت روزه هم بیاری کار منم راه می افته. آقا رفته سه ماه پیداش نشده. بعد که بهش زنگ زدم ریجکت می کنه.بعد هفته بعدش زنگ می زنم خاموشه.یه ماه بعد زنگ می زنم می گه کارم گیره.خلاصه 11 ماه دویدم دنبال پولم.انقدر ریز ریز آورد یا فرستاد یا ریخت به حسابم که نفهمیدم یه پول  قلمبه ( حالا به نظر شما ممکنه مبلغش خیلی قلمبه نباشه ولی به هر حال کم هم نبود) که در 10-11 قسط من در آوردی و با هزار خواهش و تمنا و پیگیری و... دریافت کردم چی شد و کجا رفت...

اون آدم که دیگه نه رفیقمه نه شماره ش توی گوشیمه

دیگه رسما دوزار هم پیش من  ارزش و اعتبار نداره و به جهنم که ایندفعه کارش گیره یا مشکل داره

یه بار هم که دیدمش و به برخورد سرد من اعتراض کردگفتم تو که احترام هیچی رو نگه نمیداری نمی خوام حتی سلام و علیکی داشته باشیم

ولی بد نشد. چون یه چیزی رو یاد گرفتم

اونم اینه که اینبار پول هم داشته باشم  کسی بیاد بگه یک ریال لازم دارم امکان نداره کمکش کنم

اصلا هم به این فکر نمی کنم که دوفردای دیگه و اون دنیا ازم سوال می کنن که چرا مشکل برادر دینیت رو حل نکردی

دلم نمی خواد هم پولم بره

هم آبروم بره

هم کلی برم خواهش کنم

هم طرف آخرش با کلی منت و قیافه ی کج و کوله گرفتن واسه من پول خودمو  ریز ریز  بهم برگردونه

که چی؟ که خواستم کمکی هرچند ناچیز کرده باشم . اونم بدون سود و ربا و هزار کوفت دیگه.

این روزا  شدیدآ به این یکی ضرب المثل شعر گونه معتقد شدم :

" عنان مال خود به دست غیر مده

که مال خود طلبیدن کم از گدایی نیست ! "