چای شیرین

خیلی سال قبل

اواخر دهه شصت که هنوز دانشگاه آزاد یکسال قبل از دیپلم هم دانشجو رو جذب میکرد و بهش مرخصی می داد که بره دیپلمشو  بگیره وبیاد...

با یه عده از دوستای صمیمی دوره دبیرستان( همه سوم دبیرستان بودیم ) سوار مینی بوس شدیم و رفتیم زنجان که اونجا امتحان بدیم

شب که توی راه پلیس سه بار راننده رو به بهانه های مختلف از جمله رقصیدن دوستای ما!! و نداشتن دفترچه و ... جریمه کرد و راننده هم فحششو به ما داد

یه تیکه از راه هم یکی از دوستا با صدای بسیار قشنگش چند تا ترانه برامون خوند که حسابی اوضاع نوستالژیکمون رو شخم زد

از ماشین که پیاده شدیم دیدیم از همه شهرهای اطراف واسه کنکور اومدن و هیچ مسافر خونه درپیتی هم جا نداره

دیدیم نخیر  اینجوری بگذره باید توی اون سرمای ناجور زنجان که حتی تابستونا هم قابل تحمل نیست باید توی پارک بخوابیم و صبح هم نتونیم درست امتحان بدیم

من رفتم اونور خیابون و با چرب زبونی مسوول پایگاه بسیج رو راضی کردم که به ما امشب توی مسجد اجازه استراحت بدن و نمیدونم چه مظلومیت ( یا درموندگی ) تو چهره و صدام بود که طرف  فورا دلش به رحم اومد و ما خوشحال رفتیم داخل مسجد و از اینکه یه جای بدون بالش  و رو انداز و... اما دارای فرش و گرم !!!!گیرمون اومده داشتیم بال در می آوردیم

بماند که صبح فردا چقدر دوستا پز  زبون منو به سایرین که جا گیرشون نیومده بود و توی پارک خوابیده بودن و مثل جوجه های مریض شده بودن  دادن !

و اما اصل داستان

صبح ساعت 6 بیدار شدیم که تا ساعت 8 هم حوزه کنکور رو پیدا کنیم و هم یه صبحونه بخوریم که سر امتحان ضعف نکنیم

چهار نفر از اون جمع جدا شدیم و رفتیم توی یه قهوه خونه بزرگ و سفارش نیمرو دادیم

ده دقیقه گذشت و ما از شاگرد سراغ سفارشمونو گرفتیم. گفت تخم مرغ نداریم !

گفتیم : خب از اول می گفتی

باشه همون نون و پنیر با چایی شیرین رو بهمون بده

گفت شکر نداریم !

-ای  بابا... قند دارین؟

-بله. داریم.

-خب خدارو شکر. نون و پنیر با چای تلخ بهمون بده

راستی  نون و پنیر چنده ؟ چای تلخ چنده؟ چای شیرینم که گفتین ندارید !

-نون و پنیر  10 تومن

چای تلخ سه تومن

چای شیرینم که نداریم ولی قیمتش شش تومنه.

***

من سه تا قندی که شاگرد قهوه خونه بهم داده بود رو انداختم توی چاییم و با مدادم !! حسابی  هم زدم تا اندکی ! شیرین شد

بقیه هم همین کارو کردن.صبحونه رو که خوردیم هر کی دونگ خودشو گذاشت جلوی من که برم حساب کنم

نفری یه نون و پنیر= ده تومن و یه چایی تلخ سه تومن میشه  سیزده تومن

سی و نه تومن سکه و اسکناس جلوی من جمع شد. سهم خودمم گذاشتم رووش و رفتم حساب کنم

صاحب قهوه خونه پولا رو شمرد و گفت :  داوازده تومن کمه (چمه )

- چرا ؟نفری یه نون و پنیر ده تومنی داشتیم و یه چای تلخ سه تومنی

- یووووخ ! ده تومن نون و پنیر  ... شیش تومان هم چای شیرین

-بله ؟؟؟؟؟

آقا ما چای شیرین نداشتیم که !!!

- چرا داشتین. خودم دیدم گندتونو ! (قندتونو ) انداختین توی چایی و هم زدین و شیرین شد !!!

...

***

سر جلسه امتحان همه ش توی ذهنم داشتم به نحوه محاسبه اون قهوه خونه دار فکر میکردم و اینکه پس فردا با این لیسانس احتمالی پول یه چای شیرین میتونم واسه خودم در بیارم یا نه ؟

پی نوشت :

دو نفر از اون جمع سیزده نفری که با هم از قزوین راه افتادیم امروز سالهاس زیر خاک خوابیدن

و دیگه عذاب نمی کشن.سیاست و دیانتشون به هم نریخته و بار گناهانشون اندازه من سنگین نشده... سه نفر از کشور ر فتن که رفتن و دیگه هم خبری ازشون نداریم.بقیه هم  فقط دیگه از دور سلامی و علیکی و ...همین !